|
154. Езус нам дае збауленне, Езус нам дае спакой. Да Яго шлём свае маленні, Езуса славіць голас мой. Пр.: Езус - моц мая, мая песня і збауленне, Вечны Валадар, Усемагутны Пан мой, У Ім я адшукау, чаго прагнула сумленне, Мне руху падау, пшях да неба паказаў. 2. Езус — наша вызваденне, смерць Яго адкупіла нас. Кроу Яго - наша ачыпгчэнне, Езуса славім у кожны час.
155. Паслухай, што нам гаворыдь вецер, што шэпчуць кветхі у полі, Пра што спявае луна на небе I прамауляе мора Пра пгго раскажа нам цёпла дожджык і яснае сонца, Спяе нам песню ручай - вандроунік, I гэта усё пра Цябе. Пр.: Табе падзяку узнясём і разам гучна спяём, Вечная хвала Табе. Emmanuel (Зр.) 2. За дар жыцця, што сёння маю,за хлеб за смак цудоуны I за сяброу якіх ьсахаю і гэты пшях вандроуны. За вясёласць адкрытых сэрцау і радасць сустрэчы, I за усмешку, якую мне дау, дзякуй Табе, Божа мой.
156. 3 адвагай ідзі, светам будзь, радасць усім нясі, Хай пазнае з^весь свет, які добры ёець Бог. Галодным людзям хлебам будзь і смуіак іх дзялі, Вады жывой дай прагнучым, іх сілы данаві. I перашкоды усе бяры, бо добра бачыш шлях, Агонь любові рапалі, каб лешпым стауся свет.
157. 1. Распачаўся Пост Вялікі - кайся, Эвіна сям'я;* Хай пакутныя усклікі ўчуе вечны наш Суддзя! * Станавіся на калені, уздымай далоні ўвыш, * і з грахоў сваё сумленне ачышчай, узірай на крыж. 2. Глянь - цярновую карону Хрыстус на галоў ўзлажыў * I маліўся аж да скону, каб з нас кожан вечна жыў. * Ён катоўскія тартуры церпяліва перанёс * у людзкой сваёй натуры без уздыхаў, злосці, слёз. 3. І апошнія гадзіны Бога горача прасіў, * каб цяжкія нашы віны міласэрна адпусціў. * Спавядайся ж у пакоры, хрысціянскі верны люд, * йдзі пад крыж у цяжкім горы і слязмі змывай свой блуд. 4. Езу Хрысце, Божа мілы, Ты за нас усіх цярпеў! * Удзялі нам слабым сілы, злагадзі Айцоўскі гнеу. * Праз Твае цяжкія раны і крывавы ў млосці пот, * Езу, Божа наш каханы, дай нам грэшным наварот. 5. У Крыві Сваёй грахі ім з жалем шчырым дай абмыць, * а тады мы іх прыхілім Богу верна тут служыць. * Каб па смерці са святымі Выхваляць Цябе, о Спас, * мог навекі разам з імі і з Анёламі ўсяк з нас.
158. 1. Езу, Ты бачыш, крыж Твой не мінаю,* Езу, ты бачыш, крыжа не баюся.* 3 болем на крыж Твой цяжкі пазіраю,* да трона Бога на зямлі імкнуся. 2. На крыж кладу я усе мае жаданні,* тут прыбіваю грэшных думак мроі,* сэнс свой шукаю я ва ўкрыжаванні,* дзе з-пад кароны кроў цячэ на скроні. 3. Стаўшы пад крыжам, стомлены сабою,* прагну я ў сэрцы несці крыж заўсёды,* каб не глуміўся вораг нада мною* каб крочыць шляхам праўды і свабоды. 4. He заслужыў я ласкі суцяшэння,* бо вельмі доўга ад Цябе хаваўся.* Ты, Пане, клікаў да майго сумлення,* а я у цемры моўчкі заставаўся. 5. Ты мне насустрач першы выйшаў, Пане,* каб запрасіць зноў на свой шлях Крыжовы.* Так і не выйшаў я на прывітанне* Збауцы, што міласць даць мне быў гатовы. 6. Сёння з надзеяй пад крыжом шукаю* тое, што страціў, Пана не спаткаўшы,* грэх мой з пакорай прад Табой трымаю,* не адыходжу, міласці спазнаўшы. 7. Дай мне заўсёды быць з Табою, Збаўца,* каб крыж мой стаўся мужнасцю і сілай.* Каб у жыцці болып з крыжам не растаўся,* каб ён узнёсся над маёй магілай
159. Раскінуу
свае рукі,
прыбітыя да крыжа, *
зірні з Яго 1. Вуліцы гамоняць, мітусяцца людзі,* і у вечар позні, і як ранак будзіць.* Ласкава ўсміхніся, да крыжа прыбіты,* паглядзі лагодна на люд свой працавіты.* Пр. 2. Выслухай, хто моліць, накармі галодных,* дапамажы пакутнікам і прабач памерлым.* Будзь цярплівы, Саколе, да свайго народу.* Просім прабачэння, надзеі і збаўлення. Пр.
160. 1.
Як мне сказаць Марыі, як мне сказаць Марыі,* што Як Ён чакаў. Я не бачыу. Як Ён клікаў, не чуў я,* як Ён стаяў і слухаў смех мой у адказ. Пр.: Маці, Маці, прабач мой грэх, мяне назад прымі.(2р.) Хто ж, калі не Ты, Марыя, хто ж, калі не Ты, прытпуліць блуднага сына? 2. Як мне сказаць Марыі, што я ішоў у тлуме,* што я крычаў з усімі: «Злодзея на крыж!» * Як расказаць Марыі, пра позірк Таго, Хто бязвінны,* вочы, поўныя болю, цярпення і любві. Пр.
161. Як лань, што прагне напіцца з крыніцы, так Цябе я прагну, Божа.* Ты адзіны - маё_прагненне, я хачу хваліць Цябе. Толькі Ты, Божа - моц мая, Твая воля цяпер мая. Ты адзіны - маё^прагненне, я хачу хваліць Цябе.
162. Misericordias Domini in aetemum cantabo.
163. Крыжовы шлях 1. Калі ты
хочаш ісці за Мной, выракайся самога сябе. Калі ты хочаш жыццё сваё зберагчы – Загубіш яго, а калі загубіш дзеля Мяне - зберажэш. Пр.: He любі Хрыста без Крыжа. He любі Крыж без Хрыста. Калі хочаш, можаш пайсці дарогай сваёй. Калі любіш Мяне, бяры крыж, ідзі за Мной. 2. Прасторны шлях шырокай дарогі вядзе нас да згубы, I многа людзей ёю ідуць. Вузкі шлях цеснай дарогі вядзе да жыцця, I не ўсе знаходзяць яе.
164. Прагну быць з Табой, прагну жыць з
Табой, Маеш для мяне планы дзіўныя, мой Ойча, Божа мой
165. 1.
Перад тварам Бога спанізімся,(х2) Пана зямля ёсць і час. Пан сам узвысіць нас. 2. Усе свае праблемы аддай Яму.
166. Ты за сабою нас
вядзеш,
дзе кліча Бог,
Марыя! 1. Да Бога кажам мы з Табой «Magnificat!», Марыя! Ты, Маці Найсвяцейшая, нам Збаўцу Езуса дала. 2. І за пакору ўзлюбіў Цябе сам Бог, Марыя, Уцелавіўся і памёр, людзьмі прыбіты да крыжа. 3. Хай слёзы горкія Твае супыняць грэх, Марыя, Каб праўда Божая й Любоў у нашых душах ажыла. 4. Мы за Хрыстом у след ідзём праз грэшны свет, Марыя, Хай жа «Гасанна! - загучыць - Усемагутнаму хвала!»
167. 1.
Калі ў жыцці тваім ліхая гадзіна, даверся Марыі. Пр.: Той Марыі, ійто пад Крыжам стаяла. Той Марыі, што нам Сына аддала. Той, што вучыць цярпенню, пакоры- Табе у жыцці дапаможа. Яна Маці, што пад Крыжам стаяла, Маці, што нам Сына аддала. Тая Маці, што вучыць пакоры, Табе ў жыцці дапаможа. 2. Калі будзеш блукаць ты па свеце, даверся Марыі. Калі бура застане ў дарозе, даверся ты Ёй. 3. Калі згубіш дарогу да Бога, даверся Марыі. Калі ў сэрцы трывога ды смутак, даверся ты Ёй.
168. (Апэль) 1. Марыя, Марыя, О, Апякунка Беларусі, Марыя! 2. Наш родны край бласлайляй, Спакой і згоду дай народу, Марыя! 3. І кожны з нас кліча ўраз: Вітана будзь у Будславе, Марыя!
169. 1. ХРЫСТУС УВАСКРОСЛЫ* прыклад даў ўзнёслы, Што і мы павінны з Ім * уваскрэснуць з нашых він. *АЛЛЕЛЮЯ(х10) 2. Быў тры дні ў грабніцы,* даў свой бок прабіць Ён, Ўкрыжаваць Сябе Ён даў, * так цябе ўратаваў *АЛЛЕЛЮЯ(х10) 3. He шукайце, людзі,* тутЯго не будзе. Ўстаў з памерлых, гроб пусты, * ў Велікодны дзень святы. *АЛЛЕЛЮЯ(х10) 4. Стань жа й ты вясёлы,* як у раі анёлы, Мы чаго жадалі, * сёння дачакалі. *АЛЛЕЛЮЯ(х10)
170. Я ХАЧУ ПЕРАСТУПІЦЬ дому Божага парог 3 праслаўленнем і падзякай у душы, Бо чарговы дзень настаў, яго Бог падараваў, Я цешуся, бо радасць даў мне Пан. Радасць даў мне Пан (х2) Я цешуся, бо радасць даў мне Пан.
171. ЯК ЛАНЬ, ШТО ПРАГНЕ напіцца з крыніцы, Так Цябе я прагну, Божа. Ты адзіны- маё прагненне, я хачу хваліць Цябе. Толькі Ты, Божа,- моц мая, Твая Воля цяпер мая. Ты адзіны- маё прагненне, я хачу хваліць Цябе.
172. ВЫСЛАЎЛЯЙЦЕ БОГА, званы ўсіх сэрцаў ўсхваляваных. Прыхілі калены прад Ім- Богам, люд выбраны. Ты суцешышся ў Ім, Ён ратункам будзе ўсім. Ворагі ўсе валяцца ўзніч, бо Ён- Бог непераможны. Справядлівы да ўсіх роўна, Бог святы, любові поўны. Заспявайце Богу людзі ўсе ў краіне кожнай! |