МАЛІТВА ДА БОЖАЕ МАЦІ (св. Кірыла Тураўскі)
| ||
Цара Сьвятога, о, добрая Маці, Глянь літасьціва на грэшнага сына: Руку падай мне — ня дай прападаці, — Вызваль ад грэху, надзея адзіна!
Увесь я грэшны душою і целам, — Вачэй падняці да Цябе ня сьмею: Малюся з плачам, каб Ты захацела Мне даць ратунак, як маю надзею.
Хрыста радзіла: Ён мёртвых ажывіць. — Ратуй мяне Ты — ў грахох паміраю: Твая малітва мяне ашчасьлівіць, — 3 Хрыстом паўстану і Бога пазнаю
Ад стрэл варожых духа вельмі злога Твой шчыт надзеі мяне абароніць: Нягодных д'яблаў (а іх надта многа!), Твой меч магутны у пекла прагоніць.
Заграз я ў злосьці, глыбей западаю; Каб я ня згінуў ганебна ў астатку Вырві з балота, падыймі з упадку, Сын блудны — ласкі тваей выпрашаю!
Загады Сына Твайго я пакінуў, — Я адвяртаўся ад Яго навукі: О, Найсьвяцейша, каб-жа я ня згінуў, Ратуй ад пекла — ад вечнае мукі!
А цемра грэху мяне агарнула, О, асьвяці нас сваею зарою! —
|
|
Сьляпая, немач да зямлі прыгнула — Пайду да Бога я разам з Табою.
Найпрыгажэйша, цудоўна лілея, Ты між жанчынаў — з усіх кветак Дзева, Божая Маці, магутна надзея, Брама да неба, Ты — райскае дрэва!
Грахі, як воды, мяне абступілі: Думкі нягодны і словы бясстыдны Так з галавою мяне затапілі — Стаўся, як дрэва гнілое, агідны.
Цябе вітаю і надзею маю, Чыстая Дзева, маё ачышчэньне, О, Маці Божа, у бядзе канаю: Сваею ласкай прысьпяшы збаўленьне!
Мяне разьдзерці і пажорці хоча Люты зьвер-вораг (яму душаў мала!), Каб цябе бачыць, адчыні мне вочы, Язык ачысьці — пяяць Тваю хвалу!
«Вітай, Марыя!» клічу з арханёлам Усей душою — пяю цэлай сілай: Прад Божым Тронам, прад нябескім хорам «Радуйся шчасыдем у Айчыне мілай!»
Богу у Тройцы — вечна хвала ў небе: О, Маці Божа, ведаеш дарогу — Саму бліжэйшу — у маей патрэбе — Мае малітвы пакажы ўсе Богу! Амэн. |