Песні
жальбы
Песні жальбы
ўзніклі ў Польшчы
на пачатку ХVІІІ ст. Першы раз іх праспявалі ў касцёле Святога Крыжа ў
Варшаве. У хуткім часе гэтае набажэнства стала адным з найбольш
папулярных набажэнстваў Вялікага посту і на нашай зямлі. Разважанне мукаў
Хрыста ў Песнях жальбы спрыяе духу пакаяння, а перадусім мае на
мэце служыць нашаму навяртанню.
Натхненне
1. Песні
жальбы заспявайце! * Сэрцы болем напаўняйце,
сэрцы болем напаўняйце! 2. Вочы, плачце, як
крыніцы, * дайце горкіх слёз напіцца (х 2). 3.
Нават сонца, месяц, зоры * сумна свецяць, нібы ў
горы (х 2). 4. Поўніць неба плач анёлаў, * ўжо
мінуў іх час вясёлы (х 2). 5. Крышацца са страху скалы, – *
мёртвыя з магіл паўсталі (х 2). 6. Хто жальбу
сваю ўстрымае: * цэлы свет нібы канае (х 2). 7.
Крыж Хрыстовы і кананне * душы вострым болем раняць
(х 2). 8. Моцай, ласкай, сілай ранаў * знішчы
злосць сэрц нашых, Пане (х 2). 9. Вось грэх мой перад Табою, *
змый яго святой крывёю (х 2). 10. У бяздонні
мукаў Пана * я з правін сваіх паўстану (х
2).
Першая
частка
З дапамогаю Божай
ласкі пачынаем разважанне над мукаю нашага Пана Езуса Хрыста. Ахвяруем яго
нябеснаму Айцу на праслаўленне і хвалу Ягонай Боскай велічы, пакорна
дзякуючы за вялікую і надзвычайную любоў да чалавецтва, за тое, што
спаслаў свайго Сына, каб цярпеў за нас жахлівыя пакуты і прыняў смерць на
крыжы. Гэтае разважанне ахвяруем таксама дзеля ўшанавання Найсвяцейшай
Панны Марыі, Маці Балеснай Божага Сына, а таксама на ўшанаванне св. Юзафа
і тых святых, якія асабліва пабожна ўшаноўвалі муку Хрыста.
У першай частцы
будзем разважаць аб тым, што Пан Езус выцерпеў у час ад малітвы ў садзе
Аліўным ажно да несправядлівага абвінавачвання перад судом. Гэтыя знявагі
Пана, якія Ён за нас цярпеў, будзем ахвяраваць, просячы за святы каталіцкі
Касцёл, за Святога Айца і за ўсё духавенства, а таксама за непрыяцеляў
Хрыстовага крыжа і ўсіх няверных, каб Пан Бог даў ім ласку
навяртання.
Гімн
1. Жаль
невыносны сэрца працінае, * Езус мой любы келіх свой
прымае; * кленчыць у садзе,
льецца пот крывавы – * Бог моцы, хвалы. 2. Пана
святога вучань злы цалуе, * войска цяжкія ланцугі
рыхтуе. * Без супраціву Езус іх прымае, *
нас выбаўляе. 3. Б’е і штурхае люд свайго
Прарока, * злосць і нянавісць,
гнеў на кожным кроку. *
Церпіць пакорна Бога Сын адзіны, * чысты,
нявінны. 4. Кроў запяклася, вусны пасінелі, *
рукі ад цяжкіх ланцугоў змярцвелі. * Білі заўзята
ледзь жывога Пана * ўсю ноч да рана. 5. Езу, мой
Пане, дай дар пакаяння, * дай мне, Езусе, ласку
навяртання. * Нашы правіны змыем мы слязамі,
* зжалься над намі.
Плач
душы над пакутамі Езуса
1. Езу,
на жахлівыя мукі, * нібы ягня, Ты ў путы звязаны, *
Езу, мілы Пане. 2. Езу, пацалункам
здрадлівым * быў Ты праданы,
* Езу, мілы Пане. 3. Езу, перад смерцю ў
садзе * з неба прасіў ад Айца злітавання,
* Езу, мілы Пане. 4. Езу, на малітве ў
самоце * кроў заміж поту цякла струмянямі, *
Езу, мілы Пане. 5. Езу, пацалунак ад Юды
* Ты прыняў, не спаслаў пакарання, *
Езу, мілы Пане. 6. Езу, ланцугамі цяжкімі
* Ты, нібы злодзей, быў ноччу звязаны,*
Езу, мілы Пане. 7. Езу, прад суддзёю,
нявінны, * злоснымі кпінамі быў зняважаны, *
Езу, мілы Пане. 8. Езу, да Каяфы жаўнеры
* вывелі ў путах Цябе на світанні, *
Езу, мілы Пане. 9. Езу, злой рукою па
твары * быў моцна біты за праўды вызнанне, *
Езу, мілы Пане. 10. Езу, праз
ілжывых двух сведкаў * падбухторшчыкам люду
быў Ты названы, * Езу,
мілы Пане.
Хвала, пашана нашаму Пану * за ўсе знявагі, за
бічаванне, * за ўсе цярпенні, за ўсе мучэнні, * за наша
збаўленне.
Размова
душы з Маці Балеснай
1. Ах, я,
Маці, ледзь трываю! * Смутак сэрца мне сціскае.
* Раніць сэрца востры меч (х 2). 2. О Марыя, што
з Табою? * Так прыгнечана бядою,
* бачу я Цябе ў слязах (х 2). 3. Што пытаеш? Боль
ліхая, * мае сілы забірае, *
сэрца кроў мне заліла (х 2). 4. Маці Чыстая, Святая,
* бачу, што Ты ледзь жывая, *
боль замгліў Твой ясны твар (х 2). 5. Сын мой любы, Сын адзіны, *
змучаны, крывёй заліты, *
цяжка ўжо Яго пазнаць (х 2). 6. Маці ласкі і любові, *
буду плакаць я з Табою, *
боль хачу дзяліць з Табой (х 2).
Напрыканцы кожнай часткі
спяваем: Ты за нас цярпеў ад ранаў, * Езу Хрыстэ, * змілуйся над
намі.
Другая
частка
Натхненне
1. Песні
жальбы заспявайце! * Сэрцы болем напаўняйце,
сэрцы болем напаўняйце! 2. Вочы, плачце, як
крыніцы, * дайце горкіх слёз напіцца (х 2). 3.
Нават сонца, месяц, зоры * сумна свецяць, нібы ў
горы (х 2). 4. Поўніць неба плач анёлаў, * ўжо
мінуў іх час вясёлы (х 2). 5. Крышацца са страху скалы, – *
мёртвыя з магіл паўсталі (х 2). 6. Хто жальбу
сваю ўстрымае: * цэлы свет нібы канае (х 2). 7.
Крыж Хрыстовы і кананне * душы вострым болем раняць
(х 2). 8. Моцай, ласкай, сілай ранаў * знішчы
злосць сэрц нашых, Пане (х 2). 9. Вось грэх мой перад Табою, *
змый яго святой крывёю (х 2). 10. У бяздонні
мукаў Пана * я з правін сваіх паўстану (х
2).
У другой
частцы разважанняў над мукаю Пана будзем разважаць аб тым, што Пан Езус
выцерпеў ад несправядлівага прысуду ажно да ўкаранавання цернем. Гэтыя
раны і знявагі ахвяруем Пану, просячы супакою для нашай Айчыны, згоды
паміж народамі, а для нас саміх – прабачэння грахоў, паратунку ад
зямных няшчасцяў, а асабліва ад пажару, голаду, вайны і заразы.
Гімн
1.
Грэшнікі, гляньце на пакуты Пана, * за грэх ваш
цяжкі ён прымае раны. * Не лютасць катаў раніць
Пана болем * а злая воля. 2. Творцу сусвету
судзяць людзі злосна, *
б’юць, чыняць кпіны, абражаюць моцна. *
Вуснаў збалелых Пан не адкрывае, * моўчкі
трывае. 3. За грахі свету Езуса бічуюць, *
грэшным патолю на вякі рыхтуюць. * Кроў, што
са Збаўцы па слупе сцякае,* свет выбаўляе. 4.
Свету гардыня венчыць скроні ружай,* на голаў Пана
лёг вянок калючы. * Плашч апранае Езусу для жартаў,
* злосная варта. 5. Езу, мой Пане, дай мне
пакаянне, * каб мне спазнаці шчасце навяртання.*
Нашы правіны змыем мы слязамі, *
зжалься над намі.
Плач
душы над пакутамі Езуса
1. Езу,
на судзе супраць праўды, * хоць быў нявінны,
злачынцам названы, * Езу,
мілы Пане. 2. Езу, ад людзей жорсткіх, лютых, *
горкую чашу прыняў
зневажанняў,* Езу, мілы Пане. 3. Езу,
тройчы Пятром у страху * нават знаёмым не быў Ты
прызнаны, * Езу, мілы Пане. 4. Езу, у
Пілата прад людам * быў Ты да крыві скатаваны, *
Езу, мілы Пане. 5. Езу, з Цябе крыўдна і
злосна * Ірад смяяўся і кпілі дварчане,
* Езу, мілы Пане. 6. Езу, ў белай вопратцы
здзекі * злосных жаўнераў
цярпеў Ты на світанні, * Езу, мілы
Пане. 7. Езу, да слупа прывязаны, *
нелітасціва Ты быў бічаваны, * Езу, мілы
Пане. 8. Езу, дзеля большага болю * цернем
калючым укаранаваны, * Езу, мілы Пане. 9.
Езу, у плашч чырвоны жаўнерамі * здзекліва й злосна
быў Ты ўбраны, * Езу, мілы Пане. 10. Езу,
кроў праліў Ты святую, * невінаваты, цярпеў
пакаранне, * Езу, мілы
Пане.
Хвала, пашана нашаму Пану * за ўсе знявагі, за
бічаванне, * за ўсе цярпенні, за ўсе мучэнні, * за наша
збаўленне.
Размова
душы з Маці Балеснай
1. Бачу
Сына без адзення, * кроў з плячэй цячэ струменем.
* Пад бічамі Сыне мой (х 2). 2. Раны Сына, о
Марыя, * жыватворныя, святыя,
* мне на сэрца пакладзі (х 2). 3. Бачу Сына я ў
кароне, * церні моцна раняць скроні,
* кроў сцякае па грудзях (х 2). 4. Маці,
бачыш Сына ў муках, * Ты не будзь адна ў пакутах,
* дай і мне спазнаць Твой боль (х 2). 5. Як жа
мне, той беднай Маці, * Сынаў крыж на плечы ўзяці,
* каб паднесці з ім хоць крок (х 2). 6. Маці
ласкі і любові, * буду плакаць я з Табою, *
боль хачу дзяліць з Табой (х
2).
Напрыканцы: Ты за нас цярпеў ад ранаў, * Езу Хрыстэ,
* змілуйся над намі.
Трэцяя
частка
Натхненне
1. Песні
жальбы заспявайце! * Сэрцы болем напаўняйце,
сэрцы болем напаўняйце! 2. Вочы, плачце, як
крыніцы, * дайце горкіх слёз напіцца (х 2). 3.
Нават сонца, месяц, зоры * сумна свецяць, нібы ў
горы (х 2). 4. Поўніць неба плач анёлаў, * ўжо
мінуў іх час вясёлы (х 2). 5. Крышацца са страху скалы, – *
мёртвыя з магіл паўсталі (х 2). 6. Хто жальбу
сваю ўстрымае: * цэлы свет нібы канае (х 2). 7.
Крыж Хрыстовы і кананне * душы вострым болем раняць
(х 2). 8. Моцай, ласкай, сілай ранаў * знішчы
злосць сэрц нашых, Пане (х 2). 9. Вось грэх мой перад Табою, *
змый яго святой крывёю (х 2). 10. У бяздонні
мукаў Пана * я з правін сваіх паўстану (х
2).
У гэтай апошняй
частцы будзем разважаць аб тым, што Пан Езус выцерпеў ад хвіліны
ўкаранавання ажно да цяжкага скону на крыжы. Усе цярпенні, кпіны і крыўды,
якія Ён зносіў, ахвяруем за грэшнікаў, каб Збаўца абудзіў іхнія заблуканыя
сэрцы і натхніў іх да пакаяння і жыцця ў праўдзе, а таксама будзем маліцца
за ўсе душы, якія церпяць у чыстцы, каб літасцівы Езус пагасіў сваёй
Крывёю агонь іхніх мукаў. Будзем таксама прасіць Пана, каб Ён і нам у
хвіліну нашай смерці даў ласку скрухі за грахі і дапамог вытрываць у
надзеі да апошняй хвіліны жыцця на гэтым свеце.
Гімн
1.
Жорсткае сэрца, ты яшчэ не плачаш, * ці ж
мукаў Пана страшных Ты не
бачыш! * Езус Твой любы ўвесь крывёй сцякае,*
сіл больш не мае. 2. Нас палюбіўшы, сышоў Езус з
неба, * ды вось на плечы
крыж прымае з дрэва. * Пад
ім Ён кленчыць, млее, ўстаць не можа *
добры наш Божа. 3. На крыж кладзецца, ціха
церпіць мукі,* цвік, нібы джала, прабівае рукі.
* Па-над зямлёю Збаўцу крыж
узносіць, * неба галосіць. 4. Дрэва святое, дай
нам Збаўцы цела, * каб на табе ўжо болей не вісела.
* Мы пахаваем Пана ў сумным гробе *
з плачам ў жалобе. 5. Езу, мой Пане, прагну
пакаяння, * прагну з надзеяй грахоў даравання. *
Нашы правіны змыем мы слязамі, *
зжалься над намі. 6. Богу навекі хай жа будзе
хвала * за ўсе знявагі – іх сустрэў нямала. *
За нас цярпеў Ён, Бога Сын адзіны, *
Збаўца нявінны.
Плач
душы над пакутамі Езуса
1. Езу,
на судзе ў Пілата * з ліхадзеямі быў параўнаны,
* Езу, мілы Пане. 2. Езу, на Галгоце
жахлівай * Ты смерць прыняў праз
укрыжаванне,* Езу, мілы Пане. 3. Езу, з
крыжам цяжкім ішоў Ты, * нёс на гару ўсіх грахоў
дараванне, * Езу, мілы Пане. 4. Езу, да
крыжа на Галгоце * быў Ты прыбіты тупымі цвікамі,
* Езу, мілы Пане. 5. Езу, са злачынцамі
разам * Ты прынародна быў пакараны,
* Езу, мілы Пане. 6. Езу, кпіны, здзекі
жаўнераў * боль узмацнялі, пяклі Твае раны,
* Езу, мілы Пане. 7. Езу, на крыжы
літасціва * злодзею ласку Ты даў паяднання,
* Езу, мілы Пане. 8. Езу, воцат з жоўцю
змяшаны * далі Табе піць ў хвіліну канання,
* Езу, мілы Пане. 9. Езу, Ты знёс маўкліва
пакуты, * ка’ты не чулі Твайго наракання,
* Езу, мілы Пане. 10. Езу, з крыжа вучнямі
зняты, * у грабніцы Ты быў пахаваны,
* Езу, мілы Пане.
Хвала, пашана
нашаму Пану * за ўсе знявагі, за бічаванне, * за ўсе цярпенні, за ўсе
мучэнні, * за наша збаўленне.
Размова
душы з Маці Балеснай
1. Ах, я
Маці нешчасліва, * ўжо цярпець не маю сілы,
* на крыжы Мой любы Сын (х 2). 2. О Марыя, боль
Твой люты, * пад крыжом Твае пакуты,
* я хачу дзяліць з Табой (х 2). 3. Вось канае Мой
Сыночак, закрывае Ён ўжо вочы,
* Я канаю разам з Ім (х 2). 4. Маці, страшнаю
бядою * падзяліся Ты са мною,
* дай і мне спазнаць Твой боль (х 2). 5. Ох, не
чую Сына мовы, * Ён схіліў на грудзі голаў,
* Я на свеце ўжо адна (х 2). 6. О, Марыя, мукі
Пана, * крыж, пакуты, боль і раны
* буду ў сэрцы я насіць (х 2).
Напрыканцы: Ты за нас цярпеў ад ранаў, * Езу Хрыстэ,
* змілуйся над намі.
Адноўлена
18.08.2010 |